رابرتز در یک خانواده خلاق بزرگ شد. والدین او، بتی لو بریدموس و والتر گریدی رابرتز، هر دو بازیگر و نمایشنامه نویس بودند. پدرش همچنین به عنوان فروشنده جاروبرقی کار می کرد و مادرش منشی کلیسا بود. رابرتز کوچکترین فرزند از سه فرزند بود و والدینش زمانی که او تنها چهار سال داشت از هم جدا شدند. مادرش دوباره ازدواج کرد و خانواده به اسمیرنای جورجیا نقل مکان کردند، جایی که رابرتز بیشتر دوران کودکی خود را در آنجا گذراند. برای مشاهده عکس های ژاله صامتی و خواندن بیوگرافی او به لینک زیر مراجعه کنید.
https://iraniancelebrity.com/zhale-sameti/
رابرتز از جوانی علاقه شدیدی به بازیگری نشان داد. او در نمایش های مدرسه ای اجرا می کرد و در کلاس های نمایشنامه شرکت می کرد. با این حال، اشتیاق واقعی او به بازیگری با دیدن فیلم "مری پاپینز" در سن پنج سالگی شعله ور شد. او مسحور بازی جولی اندروز بود و می دانست که می خواهد بازیگر شود.
رابرتز در مدرسه ابتدایی فیتژو لی و مدرسه راهنمایی گریفین در جورجیا تحصیل کرد قبل از اینکه با مادر و ناپدری خود به شهر نیویورک نقل مکان کرد. او قبل از انتقال به دانشگاه ایالتی جورجیا در اسمیرنا برای مدت کوتاهی در دبیرستان کمپل در جورجیا تحصیل کرد. با این حال، او تنها پس از یک ترم تحصیل را رها کرد تا به طور تمام وقت حرفه بازیگری خود را دنبال کند.
در سال 1985، در سن 18 سالگی، رابرتز به شهر نیویورک رفت تا بازیگری را دنبال کند. او تست بازیگری برای نقش‌ها را آغاز کرد و اولین نقش خود را در مجموعه تلویزیونی "داستان جنایی" در سال 1986 به دست آورد. موفقیت او در سال 1988 با بازی در نقش شلبی ایتنتون لاتچری در فیلم موفق "مگنولیاهای فولادی" به دست آمد. بازی او مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و برای بازی در این فیلم نامزدی گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد.
حرفه رابرتز در طول دهه 1990 به اوج خود ادامه داد. او در مجموعه‌ای از فیلم‌های موفق بازی کرد، از جمله «پیتزا عرفانی» (1988)، «زن زیبا» (1990)، «خواب با دشمن» (1991)، و «مختص پلیکان» (1993). "زن زیبا" به ویژه موفقیت تجاری بزرگی بود و بیش از 463 میلیون دلار در سراسر جهان فروخت و رابرتز را به عنوان یک بانوی برجسته در هالیوود معرفی کرد. بازی او در نقش ویویان وارد، یک فاحشه با قلب طلا، برای او دومین نامزدی گلدن گلوب را به ارمغان آورد و موقعیت او را به عنوان یک سوپراستار تثبیت کرد.
در سال 1991، رابرتز به عنوان "زیباترین زن جهان" توسط مجله People انتخاب شد، عنوانی که او چهار بار دیگر در سال های 2000، 2005، 2010 و 2017 دریافت کرد. لبخند خیره کننده، کاکل قرمز مو و استعداد غیرقابل انکار او. او را برای مخاطبان محبوب کرد و او را به یکی از شناخته شده ترین چهره ها در صنعت سرگرمی تبدیل کرد.
علیرغم موفقیت باورنکردنی خود، رابرتز ثابت قدم ماند و بر هنر خود متمرکز شد. او به ایفای نقش های چالش برانگیز در فیلم هایی مانند «بازیکن» (1992)، «مایکل کالینز» (1996) و «ارین بروکوویچ» (2000) ادامه داد. بازی او در "ارین بروکوویچ" به ویژه قابل توجه بود، زیرا او کارمند حقوقی واقعی را که برای عدالت زیست محیطی با یک شرکت برق مبارزه می کرد، به تصویر می کشید. بازی رابرتز در نقش بروکوویچ تحسین منتقدان را به همراه داشت و او برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و موقعیت خود را به عنوان یکی از با استعدادترین بازیگران زن هالیوود تثبیت کرد.
درآمد وبلاگ نویسان معروف